Veerkracht ontwikkelen om onze wonden om te zetten in kansen

Zet pijn om in kansen
Perioden van crisis en persoonlijke, sociale of economische moeilijkheden hebben het voordeel dat ze de middelen en capaciteiten die samenlevingen en individuen bezitten om tegenspoed het hoofd te bieden en obstakels te overwinnen, op een bepaalde manier naar voren halen en op een bepaalde manier ontwikkelen, en worden sterker dan voorheen. Om deze reden is de afgelopen jaren het vraagstuk van veerkracht steeds meer centraal komen te staan. Deze term is afgeleid van de materiaalkunde en geeft aan: het vermogen hiervan om schokken en energie te absorberen; geproduceerd terwijl het materiaal wordt vervormd.

Het beeld geeft ook een goede beschrijving van het vermogen van de mens om met tegenslag om te gaan door zacht te worden. Het gaat er dus niet om weerstand te bieden aan zware weerstand tegen moeilijkheden, maar om zich zacht te maken om de klappen van het leven op te vangen. Als het vermogen om een ​​kritieke gebeurtenis (stress) te verdragen, er met een gelijke en tegengestelde kracht tegen te gaan, ons weerstand biedt (Maddi, Khoshaba 2005), een houding kunnen aannemen die voldoende elastisch is om het negatieve, en soms traumatische, te integreren, gebeurtenis in ons leven is wat ons veerkrachtig maakt.
Dit vermogen kan niet worden beschouwd als een aangeboren of genetisch bepaalde eigenschap, noch als een eigenschap die voor eens en voor altijd in het leven kan worden verworven. Het is eigenlijk een proces, en zoals alle processen varieert het in de dimensie van tijd en ruimte, afhankelijk van situaties en omstandigheden (Vaillant, 1993, Anaut, 2003). Het is daarom onredelijk om van mensen te verwachten dat ze zich onder alle omstandigheden op een hoog of laag niveau gedragen of zich competent tonen op alle gebieden of situaties in het leven (Masten & Reed, 2005).

Als men niet veerkrachtig geboren kan worden of dat blijvend kan worden, kan men toch een bepaalde neiging trainen die ons in deze richting zal helpen. Hier zijn er enkele, waarbij de geïnteresseerde lezer wordt verwezen naar verdere informatie die kan worden gevonden in het recente volume "Mogen de tranen parels worden"(Meringolo, Chiodini, Nardone, 2016).

Trainen voor weerbaarheid
Overweeg de tegenstellingen.
Veerkracht kan worden uitgedrukt wanneer de persoon in staat is om kwetsbaarheid, moeilijkheden en gebrek te accepteren, en deze aspecten als waardig en belangrijk te beschouwen als kracht, succes en kansen. Het gaat erom de kracht van flexibiliteit (Zani, Cicognani, 1999) te gebruiken om een ​​deugdzaam proces van voortdurende aanpassing en zelfontwikkeling uit te voeren. Dit betekent het gebruik van een niet-gewone logica (Nardone, 2008, 2009, 2013) die ons in staat stelt om uit het sterke / zwakke dichotome idee te komen; negatief / positief, om het negatieve om te zetten in een positief, of om het positieve juist door de aanwezigheid van het negatieve te ondersteunen.

Veerkracht heeft te maken met dubbelzinnigheid en schijnbare tegenstrijdigheid; het beweegt op de dunne draad die goed en kwaad scheidt, lijden en geluk, verwonding en versterking. Het benadrukt de deugd van het beschouwen van de tegenstellingen, niet zoeken naar een inspannend en vermoeiend evenwicht, maar jezelf trainen om voldoende elastisch te worden door kleine wanorde in de orde te brengen, juist om de orde te handhaven.

Reden en gevoel.
Als de regio gewoonlijk wordt beschouwd als de belangrijkste manier om met moeilijkheden om te gaan en naar oplossingen te zoeken, laat de ervaring van pijn en trauma ons heel duidelijk zien hoe het jammerlijk faalt in het licht van de tragedies van het leven. Geconfronteerd met een sterfgeval, een scheiding, de dood van een geliefde met de enige reden, zal het nooit toestaan ​​om een ​​positieve uitweg uit pijn te bouwen, waarin de persoon veerkrachtig zijn eigen levensweb kan opbouwen. Rationaliseren wordt in deze gevallen een obstakel voor het veerkrachtproces die alleen kan worden gerealiseerd door pijn te doorstaan, ruimte te geven aan zowel voelen als denken, binnen een schijnbare tegenstelling. Tegenstrijdigheid en paradox van feiten komen heel vaak voor in onze ervaring, maar worden heel weinig door de rede overwogen (Nardone, 2013)

Verantwoordelijkheid en zingeving.
Het vermogen van mensen om de uitkomst van bepaalde situaties en acties aan zichzelf toe te schrijven, of wat Rotter (1966) de locus of control definieerde, stelt ons in staat om gebeurtenissen het hoofd te bieden, zelfs die waarover we geen controle hebben, zoals een ongeval of een natuurlijke ramp, op een proactieve manier. Met andere woorden, we zijn in staat om het gewicht en de betekenis terug te krijgen die deze gebeurtenissen in ons leven zullen hebben, waarbij we de verantwoordelijkheid voor het beheersen van de gevolgen vermijden. Als het leven niet is wat ons overkomt, maar wat we doen met wat ons overkomt, zou Huxley zeggen, dan zijn we altijd en in ieder geval verantwoordelijk voor wat we doen, we bouwen of we vermijden bouwen met wat het lot in ons lot heeft , en het is niet altijd geluk.

We hebben dus de plicht om onze geschiedenis te schrijven en te herschrijven door te beslissen hoe de nieuwe pagina's een ander licht en een nieuwe betekenis werpen, zelfs op de gebeurtenissen uit het verleden. Wat ons in staat stelt zelfs de meest extreme ervaringen het hoofd te bieden, is de kracht van de mens om de betekenis van de geschiedenis te onderzoeken en te herschrijven. Zo kan pijn worden omgezet in prestatie, schuldgevoel in verheffing, de vergankelijkheid van het menselijk bestaan ​​in een stimulans voor verantwoord handelen (Frankl, 1946, 1997).

Als je weerbaarheidstraining niet kunt bedenken, is het mogelijk om enkele trucs te identificeren die het enerzijds mogelijk maken om: onze vaardigheden cultiveren en anderzijds om in te grijpen om moeilijke situaties te deblokkeren waarin we tijdelijk geen toegang hebben tot onze middelen. Sommige gevallen van meer extreme moeilijkheid, die mogelijk verband houden met traumatische episodes of die het leven van de persoon ernstig beperken, vereisen daarentegen een gerichte interventie die ook het veerkrachtvermogen van de persoon zal vergroten. Als het kunnen vragen om hulp een belangrijk element van veerkracht is, is het aan de professional om op dat moment de meest geschikte hulp te identificeren en aan te duiden. Dit is van fundamenteel belang als we het risico van gevaarlijke vereenvoudigingen en passepartou-interventies op basis van de mode van het moment willen vermijden.

Enkele suggesties
Circulair versus lineair en lineair versus circulair: of hoe de eigen elasticiteit te ontwikkelen.

Deze list (Nardone, 2003) verwijst, toegepast op jezelf, naar het vermogen om je potentieel en je flexibiliteit te ontwikkelen, waarbij we ervoor zorgen dat deel van ons te oefenen dat niet zo natuurlijk en 'spontaan' tot ons komt, en ernaar streven om niet doordringend te worden. en totaliseren wat ons het beste uitkomt om het niet op zichzelf te laten verstijven. Dus als we de neiging hebben om een ​​lineaire logica van systematische controle te volgen, laten we onszelf dan trainen om een ​​kleine overtreding in te voeren; omgekeerd, als we de voorkeur geven aan een creatieve en artistieke modaliteit, laten we onszelf dan trainen om wat systematische controle in te voeren. De creatieven voegen een dosis zorgvuldigheid toe, en de voorzichtigen een kleine dosis risico. Een onderdeel heeft altijd zijn tegendeel nodig om te bestaan ​​en zich gunstig te ontwikkelen, anders zou het uitsterven of gevaarlijk verstijven.

Een kleine dagelijkse uitdaging.
Overweeg de moeilijkheid en ga naar broosheid omzetten in kracht het kan op een bepaalde manier worden getraind door het creëren van kleine dagelijkse uitdagingen, kleine moeilijkheden of te bereiken doelen. Naast een list om met zichzelf te gebruiken, is het een fundamenteel proces in de educatieve relatie dat ouders in staat stelt de middelen en capaciteiten van hun kinderen te ondersteunen om met negatieve gebeurtenissen om te gaan. In feite is het schadelijke effect dat een bepaalde beschermende of overdreven zorgzame pedagogische of educatieve stijl heeft uitgeoefend op de jongere generaties goed zichtbaar (Nardone, 2012). Het risico in dit geval is dat jongeren niet in staat zijn om, althans emotioneel, de frustratie te dragen en, omdat ze niet voldoende zijn opgeleid, de moeilijkheid kunnen verdragen en op lijden kunnen reageren.

De zorg voor schoonheid
Viktor Frankl nodigt ons uit om ons met passie te wijden aan een groter doel, om passie te zoeken. Als we ons op deze suggestie afstemmen, zien we hoe we aandacht kunnen besteden aan de schoonheid om ons heen, niet aan wat nuttig is, maar aan wat in staat is om interesse en passie op te wekken, de draad van een Ariadne om uit de pijn te komen. In het boek Zen en de theeceremonie identificeert Kakuzo Okakura in het plezier van het plukken van een bloem om het aan zijn partner te geven wat humanitas onderscheidt.

Van de vele vermogens van levende wezens is veerkracht niet alleen een van de meest fascinerende, maar ook degene die mensen onderscheidt die, naast het overleven van tegenslagen, er nog meer kracht uit halen. Zoals de bloemen die in de woestijn zijn geboren, of de cactusvijg van de Etna, die niet alleen groeit in de door de vulkaan verschroeide aarde, maar hem ook weer vruchtbaar maakt (Meringolo, Chiodini, Nardone, 2016 p. 143)

Dr. Moira Chiodini (Officiële psycholoog-psychotherapeut van het Centrum voor Strategische Therapie)

BIBLIOGRAFIE EN AANBEVOLEN LEZINGEN:

Anaut, M. (2003). La Veerkracht: Surmonter le traumatismes.Parijs: Nathan Université.
Bonanno, GA, Westphal, M., & Mancini, AD (2011). Veerkracht bij verlies en mogelijk trauma. Jaarlijks overzicht van klinische psychologie, 7, 511-35.
Brodsky, AE, Scheibler, JE (2011). Wanneer empowerment niet genoeg is. Een argument voor veerkracht op meerdere niveaus in situaties die worden gekenmerkt door extreme machtsongelijkheid. Gemeenschapspsychologie, 2, 55-64.
Casula, C. (2012). De kracht van kwetsbaarheid: veerkracht gebruiken om tegenslag te overwinnen. Milaan: Franco Angeli.
Cyrulnik, B., Malaguti, E. (eds) (2005). Weerbaarheid opbouwen. De positieve reorganisatie van het leven en het creëren van betekenisvolle banden. Trente: Erickson.
Frankl, 1946, 1997
Maddi, SR, Khoshaba, DM (2005). Veerkracht op het werk.New York: AMACOM.
Masten, AS, Reed, MJ (2005). Veerkracht in ontwikkeling. In Snyder, CR, Lopez, SJ (Eds.), Handbook of Positive Psychology (pp. 74-88). New York: Oxford University Press.
Meringolo P., Chiodini M., Nardone G. (2016). Mogen de tranen parels worden. Florence: Ponte alle Grazie.
Nardone, G. (1998). Psychooplossingen. Milano: Rizzoli.
Nardone, G. (2003). Je eigen tijger berijden. Milaan: Ponte alle Grazie.
Nardone, G., Balbi, E. (2008). Zeil de zee zonder medeweten van de lucht. Milaan: Ponte alle Grazie.
Nardone, G. (2009). Zakelijke strategische probleemoplossing. Milaan: Ponte alle Grazie.
Nardone, G., Selekman, M. (2011). Stap uit de val. Milaan: Ponte alle Grazie.
Nardone, G. en het team van het Centrum voor Strategische Therapie. (2012). Ouders helpen hun kinderen te helpen. Milaan: Ponte alle Grazie.
Nardone, G. (2013). psychotrap. Milaan: Ponte alle Grazie.
Nardone, G. (2014). Angst voor beslissingen. Milaan: Ponte alle Grazie.
Turner, MG (2007). Goede kinderen in slechte omstandigheden: een longitudinale analyse van veerkrachtige jongeren. Rockville, MD: Nationaal Instituut voor Justitie.
Vaillant, GE (1993). De wijsheid van het ego. Cambridge: Harvard University Press.
Walsh, F. (2008). Familie veerkracht. Milaan: Cortina.
Werner, E., Smith, R. (1982). Kwetsbaar maar onoverwinnelijk: een longitudinaal onderzoek van veerkrachtige kinderen en jongeren. New York: McGraw-Hill.
Zani, B., Cicognani, E. (1999). De manieren van welzijn. Rome: Carocci.
Zimmerman, MA (2013). Veerkracht theorie. Een op sterke punten gebaseerde benadering van onderzoek en praktijk voor de gezondheid van adolescenten. Gezondheidsvoorlichting en gedrag, 40 (4): 381-383.