Psychoterapia stosowana w patologiach medycznych: perspektywy nauki medycznej z duszą

Cukrzyca młodzieńcza

Jestem lekarzem i psychoterapeutą. Jednym z moich celów w ostatnich latach było połączenie medycyny i psychologii. Zbyt często w praktyce istnieje tendencja do rozróżniania obszarów wpływu, w następstwie rozróżnienia między umysłem a ciałem, o którym mówi hipoteza Arystotelesa. Ale przed Arystotelesem to Hipokrates był pierwszym lekarzem, ale także pierwszym psychologiem. On, który był bratankiem Protagorasa, użył technik perswazyjnych filozofii sofistycznej, czyli najstarszych zachodnich śladów współczesnej psychologii, aby wydać receptę. Mówi się, że kiedy miał trudnego pacjenta, kazał mu towarzyszyć wujowi do łóżka, aby przekonać pacjenta do powierzenia się jego opiece.

Nowoczesna technologia stosowana w medycynie wyostrzyła dystans między leczącymi soma i kto dba o umysł. Współczesna medycyna została do tego stopnia zainwestowana w nowinki technologiczne, że nawet anamneza i dawne, drogie obiektywne badanie, czyli wywiad z pacjentem w celu zebrania jego historii klinicznej oraz wizyta z gołymi rękami lekarza, pozostają w cieniu. pomoc techniczną samych fonendoskopów, które jednak są nadal aktualnymi narzędziami diagnostycznymi i zarazem najtańszymi. Wiem, że w oczach czytelnika, a nawet niektórych lekarzy, może się to wydawać romantyczną próbą przewartościowania rzeczy uważanych za przestarzałe. Ale gwarantuję, że technologia nie wyparła jeszcze dialogu z pacjentem i zwykłej wizyty w łóżku pacjenta.

W mojej praktyce psychoterapeutycznej właśnie dlatego, że rozmawiamy z pacjentami, zdarzało mi się też walczyć z diagnozą guza postawioną przez MRI i CT oraz po różnych diatrybach, żeby w przededniu zaplanowanego już zabiegu zgodzić się z kolegą chirurgiem .

Dobry wywiad może nawet przekreślić diagnozę raka trzustki, w tym przypadku, aczkolwiek wykonany przy użyciu najbardziej zaawansowanych technik diagnostycznych, z konsekwencją odesłania mężczyzny z powrotem do dobrych nawyków emerytalnych zamiast na salę operacyjną ze złą diagnozą . Dokładnie nauka medyczna, która umie posługiwać się technologią, ale zachowuje duszę, czyli uwzględnia narrację pacjenta, jego oryginalność nawet w podkreślaniu objawów lub domniemanych objawów choroby.

Dziedzina, w której związek między umysłem a ciałem, między mową a techniką jest oczywisty, znajduje się w rozdziale o chorobach psychosomatycznych, gdzie możesz leczyć ciało zaczynając od umysłu i gdzie możesz leczyć umysł zaczynając od ciała. Choroby dermatologiczne i immunologiczne to tak wiele obszarów, w których psychoterapia może pomóc medycynie w uzyskaniu poprawy lub uzdrowienia. Związek między umysłem a ciałem w chorobach metabolicznych jest szczególnie widoczny.

W codziennej praktyce psychoterapeuty są już setki przypadków osób, które zgłosiły się do mnie z jakimś psychologicznym problemem, po pomyślnym zakończeniu psychoterapii widzieli normalizację wszystkich parametrów biologicznych. Hormony tarczycy wróciły do ​​normy, enzymy wątrobowe i trzustkowe wróciły do ​​normy, co oczywiście zostało udokumentowane stałym monitorowaniem przez kolegów endokrynologów i gastroenterologów. Nic magicznego ani iluzorycznego. Związek między mózgowym siedziskiem umysłu a ciałem jest również jasny z anatomicznego punktu widzenia, wystarczy odnieść się do osi podwzgórze-przysadka-tarczyca-narządy metaboliczne: jelita, wątroba...

W następstwie tych refleksji, w porozumieniu z kolegą endokrynologiem ze szpitala, postanowiono określić ilościowo to powiązanie. Zdecydowaliśmy się zacząć od Cukrzyca typu I, cukrzyca młodzieńcza. Oprócz badań nad nanotechnologie przeprowadzone przez kolegę, we współpracy z Włoskim Instytutem Technologii w Genui, w celu opracowania coraz bardziej inteligentnych systemów perfuzji insuliną, dlatego obok doskonałych badań technologicznych, na podstawie eksperymentalnej postanowiono pracować z grupą pacjentów połączyć psychoterapię strategiczną z terapiami medycznymi.

La Model terapii strategicznej Giorgio Nardone szczególnie nadaje się do współpracy z medycyną, ponieważ jest to pragmatyczne podejście, które ma na celu odblokowanie sztywności Reaktywnego Systemu Percepcyjnego, w przypadku, o którym mowa, związanego z nieoczekiwaną diagnozą cukrzycy u młodych osób i posiada specyfikę pracy nad pacjentem. zasoby nienaruszone i potencjalnie dostępne w celu przezwyciężenia ograniczeń nałożonych przez terapie medyczne. Celem jest nie tylko wyleczenie choroby, ale zdiagnozowanie, w jaki sposób choroba wpisuje się w narrację osoby, w jej system postrzegania rzeczywistości i jak terapia, aby działała jak najlepiej, musi w tym narracja.

Jak wyjaśnia genetyk Sermonti, nauka udowadnia, że ​​ma duszę, gdy jest wkomponowana w narrację, w tym przypadku w narrację indywidualną, która jest oryginalnością pacjenta z jego wartościami. Na przykład leczenie sportowca oznacza zagwarantowanie mu możliwości kontynuowania aktywności i osiągania wyników: dźwignią terapeutyczną jest cel sportowy; młoda kobieta może zamiast tego mieć za cel macierzyństwo.

Ze ściśle technicznego punktu widzenia przeprowadzimy badanie podłużne, czyli ocenimy trend zmian parametrów metabolicznych po psychoterapii w stosunku do trendu przed psychoterapią i zmienności stosunku psychicznego do patologii.

Następnie przeprowadzone zostaną badania przekrojowe: ocenimy trend parametrów metabolicznych u osób leczonych psychoterapią w porównaniu z pacjentami leczonymi jedynie z biologicznego punktu widzenia oczywiście w tym samym wieku, stanie społeczno-ekonomicznym i kulturowym, cukrzycą odszkodowanie, waga, zachowanie dietetyczne.

W niedawno wydanej książce Fabrizio Benedetti, neurofizjolog z Uniwersytetu Turyńskiego, ustalił, że słowa mogą pomóc w leczeniu chorób za pomocą leków. Dobre słowa wpływają na sekrecję neuroprzekaźników, sprzyjając również procesom gojenia z organicznego punktu widzenia.

Będziemy doświadczać wpływu dobrych słów i dobrych strategii na kliniczny przebieg terapii lekowej i jakość życia pacjentów zmedykalizowanych. Psychoterapia nie będzie rozumiana w sposób redukujący, jak to z drugiej strony często bywa, jako wsparcie dla zmedykalizowanego pacjenta, ale jako czynnik uzupełniający i zintegrowany z całościową terapią pacjenta.

Badanie zostało niedawno zaplanowane, ale odbyło się już kilka spotkań grupowych z pacjentami, którzy entuzjastycznie podchodzili do pomysłu, co świadczy o tym, że gdy pracownicy służby zdrowia proponują coś innowacyjnego nie tylko z technologicznego punktu widzenia, ale także zgoda człowieka i współpraca są gwarantowane .

Dr Andrea Vallarino
(lekarz, psychoterapeuta, oficjalny badacz i profesor Ośrodka Terapii Strategicznej)

bibliografia

Nardone, G.; Watzlawick, p. Sztuka zmiany, Ponte alle Grazie, Mediolan, 1990
Sermonti, G., Nauka bez duszy, Lindau, Turyn, 2019 (pierwsza publikacja 2008)
Benedetti, F., Nadzieja jest narkotykiem, Mondadori, Mediolan, 2018