Άγχος και αγχώδεις διαταραχές: χαρακτηριστικά, συμπτώματα και θεραπεία

Είμαι αγχωμένος! Λακωνική φράση που ακούγεται εύκολα να λένε οι άνθρωποι στα πιο ανόμοια περιβάλλοντα καθώς και στις πιο συχνές στο γραφείο του ψυχοθεραπευτή. Το άγχος είναι η λέξη που αναζητείται περισσότερο στο διαδίκτυο μετά την κατάθλιψη. Έχει περιγραφεί άφθονα στη βιβλιογραφία από τους ψυχολογικούς και ιατρικούς κλάδους ως αντίδραση συναγερμού και επίσης με την κοινή λογική σημαίνει ένταση, συχνά συνεχή, λόγω ανησυχίας. αυτό γίνεται παθολογικό όταν παίρνει διάχυτο και ανεξέλεγκτο χαρακτήρα. Τα αγχώδη συμπτώματα γίνονται τότε αγχώδης διαταραχή.

Αυτός ο τρόπος αντίληψης της πραγματικότητας και αντίδρασης με ανησυχία και συναγερμό είναι πλέον μια πλήρης ψυχοπαθολογική εικόνα, εάν έχει επιμείνει για τουλάχιστον έξι μήνες (DSMV) και μπορεί να προκαλέσει σημαντικό άγχος και σημαντική ενόχληση που να επηρεάζει την ποιότητα ζωής. Η ανησυχία μπορεί να προκαλέσει σημαντική βλάβη στις διαπροσωπικές, κοινωνικές και επαγγελματικές σχέσεις. Οι σχέσεις στα ζευγάρια συχνά περιπλέκονται από τη διαταραχή.

Οι σκέψεις είναι αρνητικές, καταστροφικές και μπορούν επίσης να προκαλέσουν σωματικές αντιδράσεις. Εάν το άγχος είναι υπερβολικό, συμπτώματα όπως:
ανησυχία και αίσθημα έντονης έντασης. κούραση; δυσκολία συγκέντρωσης? ευερέθιστο; μυϊκή ένταση; προβλήματα ύπνου, δυσκολία στην αναπνοή, καρδιακό ρυθμό και γαστρεντερική οδό.

Οι ανήσυχοι άνθρωποι τείνουν να παρακολουθούν συνεχώς το περιβάλλον αναζητώντας πιθανοί κίνδυνοι για τον εαυτό του ή για τους πιο κοντινούς ανθρώπους. Καθώς δεν υπάρχει άμεσος πραγματικός κίνδυνος, η ανησυχία τους μετατοπίζεται στο μέλλον.
Η συνεχής ανησυχία για την αποφυγή κινδύνου έχει ως αποτέλεσμα:

α) η επιχειρούμενη δυσλειτουργική λύση για την αποφυγή:

να αιφνιδιαστεί ή τουλάχιστον να προετοιμαστεί για το χειρότερο.
αύξηση των αρνητικών συναισθημάτων που σχετίζονται με την πιθανότητα να συμβεί κάτι φοβερό.

β) την επιχειρούμενη δυσλειτουργική λύση για να ζητήσετε βοήθεια:

για να αποφύγετε την πιθανότητα να αισθανθείτε άσχημα από μια κρίση άγχους.

γ) η επιχειρούμενη δυσλειτουργική λύση για την καταστολή των αντιδράσεων κάποιου.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν ζουν τη ζωή στο παρόν, γιατί τους απασχολεί διαρκώς να σκέφτονται απειλητικά φανταστικά που προβάλλονται στο μέλλον και να προσπαθούν συνεχώς να αποφύγουν καταστάσεις που θεωρούν επικίνδυνες.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν επισημάνει τη συσχέτιση με τη φυσική κατάσταση: ιδιαίτερα με σωματικό πόνο (ινομυαλγία για παράδειγμα και χρόνιες ρευματικές παθήσεις), άσθμα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Αντιπροσωπεύει παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση καρδιακών παθήσεων. Τα συμπτώματα άγχους είναι εγκάρσια σε διάφορες ψυχολογικές διαταραχές και ειδικότερα σε:

Διαταραχή πανικού: όπου ο φόβος εκλαμβάνεται ως ακραία απειλή, σε μια κλιμάκωση κατά την οποία το άτομο τρομάζει για τα δικά του συναισθήματα. Η καταπολέμηση των αντιδράσεων ενός ατόμου αυξάνει αναποτελεσματικά τις ίδιες τις αντιδράσεις αντί να τις μειώνει, ενεργοποιώντας μια δυσλειτουργική συσκευή που διατηρεί το πρόβλημα (Nardone G. Panic attack therapy 2016)

Συγκεκριμένες φοβίες: δηλαδή ο ανεξέλεγκτος φόβος να έρθει σε επαφή με το επίφοβο αντικείμενο που πρέπει να αποφύγει το άτομο. Υπάρχουν τόσα όσα υπάρχουν στον κόσμο αλλά τα πιο διαδεδομένα σχετίζονται με το περιβάλλον του ατόμου (φοβίες για τα ζώα, το ύψος, το πέταγμα, την αγοραφοβία κ.λπ.) αλλά όχι μόνο (Nardone G. Paura panico phobie 1993)

Υποχονδρία και παθοφοβία: το άγχος είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας να κρατήσει κανείς το σώμα του υπό έλεγχο, δημιουργώντας μια δυσλειτουργική διαδικασία που προκαλεί νέο συναγερμό (Nardone G ,. Πέρα από τα όρια του φόβου 2000).

Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή: όπου το άγχος καταπραΰνεται με παθολογικές τελετουργίες (Nardone G., Portelli C. Obsessions, compulsions and manias 2013).

Δυναμική των σχέσεων: στο οποίο το άγχος είναι προϊόν της φοβερής κρίσης των άλλων: ο φόβος να μην είσαι στο ίδιο επίπεδο. να απορριφθεί? του να μην ξέρει κανείς πώς να ελέγχει τον εαυτό του κ.λπ. (Muriana E., Verbitz T. Psychopathology of love life 2010).

Διαταραχή μετατραυματικού στρες: εδώ το άγχος και/ή ο πανικός είναι συμπτωματικές αντιδράσεις στο τραύμα που θα σβήσουν μόλις επιλυθεί η διαταραχή (Cagnoni F., Milanese R. Cambiare il past 2009).

κατάθλιψη: το άγχος συνδέεται με τη δυσκολία ρύθμισης των συναισθημάτων και τελειώνει όταν η απάρνηση γίνεται η κυρίαρχη προσπάθεια για λύση (Muriana E., Pettenò L., Verbitz T. The faces of depresion 2006).

Σεξουαλικές διαταραχές: όπου το άγχος απόδοσης είναι συχνά ο δημιουργός της εμμονής του προβλήματος (Nardone G., Rampin M. When sex bëhet πρόβλημα 2015).

Διατροφικές διαταραχές (ανορεξία, βουλιμία, σύνδρομο εμετού και υπερφαγία): στο οποίο το άγχος εκδηλώνεται τόσο ως συγκεκριμένος φόβος όσο και ως προσπάθεια ελέγχου του φαγητού (Nardone G. Verbitz T., Milanese R. The burg of food 1999).

Ανώτερες ψυχικές διαταραχές (ψύχωση, οριακές γραμμές, παράνοια και διπολικές διαταραχές): στο οποίο το άγχος είναι σχεδόν πάντα παρόν ακόμα και σε συνδυασμό με αυταπάτες. (Muriana E., Verbitz T., Nardone G. προσεχώς)

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΤΟΜΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Η Σύντομη Στρατηγική Θεραπεία έχει συγκεκριμένα πρωτόκολλα για τη θεραπεία του άγχους και των διαταραχών που συχνά υποκρύπτουν αυτό, ικανά να λύσουν το πρόβλημα με ρυθμό αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας υψηλότερο από οποιαδήποτε άλλη ψυχοθεραπεία.
Η αποτελεσματικότητα σε σχέση με την πλήρη ανάρρωση από τη διαταραχή (η οποία περιλαμβάνει τρεις συναντήσεις παρακολούθησης) ανέρχεται σε μέσο όρο 7 συνεδρίες για όλη τη θεραπεία. Αν, από την άλλη, λάβουμε υπόψη την εξάλειψη της αναπηρικής διαταραχής ή την απελευθέρωση των συμπτωμάτων, στο σύνολο του δείγματος αυτό επιτεύχθηκε εντός των πρώτων 4 συνεδριών ή 2/3 μηνών από την έναρξη της θεραπείας.
Αποτελέσματα αποτελεσματικότητας των πρωτοκόλλων θεραπείας:

Φοβικές και αγχώδεις διαταραχές (95% των περιπτώσεων)
Ιδεοψυχαναγκαστικές και Ιδεοψυχαναγκαστικές Διαταραχές (89% των περιπτώσεων)
Διατροφικές διαταραχές (83% των περιπτώσεων)
Σεξουαλική δυσλειτουργία (91% των περιπτώσεων)
Διαταραχές διάθεσης (82% των περιπτώσεων)
Διαταραχές της παιδικής ηλικίας και της εφηβείας (82% των περιπτώσεων)
Διαταραχές εθισμού στο Διαδίκτυο (80% των περιπτώσεων)
Εικαζόμενη ψύχωση, οριακή και διαταραχή προσωπικότητας (77% των περιπτώσεων)

Όπως μπορεί να γίνει κατανοητό, το γεγονός ότι οι ψυχοπαθολογίες μπορούν αναμφισβήτητα να υποφέρουν και να επιμένουν για χρόνια δεν σημαίνει ότι η θεραπεία πρέπει να είναι εξίσου επώδυνη και παρατεταμένη με την πάροδο του χρόνου. Με τα λόγια του William Shakespeare μας αρέσει να το θυμόμαστε αυτό «Δεν υπάρχει νύχτα που να μην βλέπει τη μέρα».

Δρ. Emanuela Muriana, (Επίσημη Ψυχοθεραπεύτρια και Καθηγήτρια του Κέντρου Στρατηγικής Θεραπείας)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Cagnoni F., Milanese R. (2009). Άλλαξε το παρελθόν. Ponte alle Grazie.
Muriana Ε., Pettenò L., Verbitz Τ (2006). Τα πρόσωπα της κατάθλιψης. Ponte alle Grazie.
Muriana Ε., Verbitz Τ. (2010) Ψυχοπαθολογία της ερωτικής ζωής. Ponte alle Grazie.
Nardone G. (1993) Φοβάστε τις φοβίες πανικού. Ponte alle Grazie.
Nardone G. Verbitz Τ., Milanese R. (1999). Οι φυλακές τροφίμων. Ponte alle Grazie.
Nardone G. (2000) Πέρα από τα όρια του φόβου. Ponte alle Grazie.
Nardone G. De Santis G. (2011) Cogito ergo υποφέρω. Ponte alle Grazie.
Nardone G., Portelli C. (2013) Εμμονές, καταναγκασμοί και αυταπάτες. Ponte alle Grazie.
Nardone G. (2013) Διόρθωσε με αν κάνω λάθος. Ponte alle Grazie.
Nardone G. (2016) Θεραπεία κρίσεων πανικού. Ponte alle Grazie.
Watzlawick P, Nardone G. (1997) Σύντομη Στρατηγική Θεραπεία. Ponte alle Grazie.